ಉದಯವಾಹಿನಿ, ಇತ್ತೀಚಿನ ಅಧ್ಯಯನಗಳ ಪ್ರಕಾರ, ನಾಯಿಗಳನ್ನು ಮನೆಯ ಸದಸ್ಯರಂತೆ ಕಾಣುವ ಪ್ರವೃತ್ತಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅವುಗಳ ಪಾದಗಳು ಮಾನವರಿಗೆ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳ ಮೂಲವಾಗಬಹುದು ಎಂಬ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಅಮೆರಿಕಾದ ಪೆನ್ಸಿಲ್ವೇನಿಯಾ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಸಂಶೋಧಕರು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ವರದಿಯಂತೆ, ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ಔಷಧ ನಿರೋಧಕ ಸ್ಯಾಲ್ಮೊನೆಲ್ಲಾ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಕಸ, ಮಲಿನ ನೀರು ಮತ್ತು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ವಿಸರ್ಜನೆ ತಾಗುವುದರಿಂದ ಈ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಅವುಗಳ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.
ಸ್ಯಾಲ್ಮೊನೆಲ್ಲಾ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ, MRSA (ಮೆಥಿಸಿಲಿನ್-ರೆಸಿಸ್ಟೆಂಟ್ ಸ್ಟಾಫಿಲೋಕಾಕ್ಕಸ್ ಅರಿಯಸ್) ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳೂ ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುತ್ತವೆ. 2009ರ ಸಂಶೋಧನೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ, ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿರುವ ರೋಗಿಗಳು ಥೆರಪಿ ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿದಾಗ MRSA ಸೋಂಕು ಹರಡಿದ ಪ್ರಕರಣಗಳು ವರದಿಯಾಗಿವೆ. ಮಾನವ ಚರ್ಮ ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳನ್ನು ತಾಕಿದಾಗ ಸುಮಾರು 20 ಶೇಕಡಾ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಸೋಂಕಿನ ಅಪಾಯ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅಧ್ಯಯನ ಹೇಳಿದೆ.
ನಾಯಿಗಳು ಉದ್ಯಾನವನಗಳು, ರಸ್ತೆಗಳು ಮತ್ತು ಮಲಿನ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದಾಡಿದಾಗ ಈ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಅವುಗಳ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಪೆಟ್ ಮಾಲೀಕರು ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದಾಗ ಅಥವಾ ‘ಶೇಕ್ ಪಾ’ ಆಡಿದಾಗ ಈ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಮಾನವನ ಕೈಗಳಿಗೆ ಹರಡುತ್ತವೆ. ಹಾರ್ವರ್ಡ್ ಹೆಲ್ತ್ ಪಬ್ಲಿಕೇಶನ್ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ ಕ್ಯಾಂಪಿಲೋಬ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಈ.ಕೋಲೈ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳು ಸಹ ಹರಡುತ್ತವೆ. ಅಮೆರಿಕಾದ ಸಿಡಿಸಿ ವರದಿಯಂತೆ, 2025ರಲ್ಲಿ ನಾಯಿಗಳ ಪಾದಗಳಿಂದ ಹರಡುವ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಸೋಂಕುಗಳು 2024ಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ 25 ಶೇಕಡಾ ಹೆಚ್ಚಾಗಿವೆ. ಪೆಟ್ ನಾಯಿಗಳ ಮೂಲಕ ಸ್ಯಾಲ್ಮೊನೆಲ್ಲಾ ಹರಡುವ ಪ್ರಮಾಣವೂ 15 ಶೇಕಡಾ ಏರಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಥೆರಪಿ ನಾಯಿಗಳ ಸಂಪರ್ಕದಿಂದ MRSA ಪ್ರಕರಣಗಳು ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವುದು ಸಹ ವರದಿಯಾಗಿದೆ.
ಸ್ಯಾಲ್ಮೊನೆಲ್ಲಾ ಸೋಂಕಿನಿಂದ ಹೊಟ್ಟೆನೋವು, ವಾಂತಿ, ಅತಿಸಾರ ಮತ್ತು ಜ್ವರದಂತಹ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. MRSA ಸೋಂಕು ಚರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಹಾನಿ ಉಂಟುಮಾಡಿ, ಗಂಭೀರವಾದರೆ ರಕ್ತದ ವಿಷಪ್ರದ (ಸೆಪ್ಸಿಸ್) ಸ್ಥಿತಿಗೂ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ, ವೃದ್ಧರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ ಇರುವವರಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು ಜೀವಾಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಬಹುದು, ಮತ್ತು ಸೋಂಕಿತರಲ್ಲಿ 30 ಶೇಕಡಾ ಜನರು ಮಕ್ಕಳೂ ವೃದ್ಧರೂ ಆಗಿದ್ದಾರೆ.
